بیانات مختلف رهبر در مورد حضرت عمار
زپلزل‌ناپذیری عمار در حوادث مختلف صدر اسلام و همچنین امتحان‌های سخت دوران بعد از پیامبر اسلام(ص)، موقع‌شناسی و حضور در وقت نیاز، و نقش تبیین‌کننده او در مسائل و حوادث دوران حضرت علی (ع) از ویژگی‌های برجسته و بارز عمار بود.۱۳۹۱/۱۲/۰۱
مخالفت عمار با جانشینی خلفا پس از رحلت رسول اکرم صلی الله علیه و آله از حساسترین نقاط زندگی عمار است؛ اما هرگاه مصلحت اسلام اقتضا میکرد، با توجه به رضایت علی علیه السلام مسؤولیتهایی را می پذیرفت از جمله:
1- شرکت در جنگ یمامه در سال 12 هجری در عصر ابوبکر و مقابله با مسیلمه کذاب به عنوان یکی از سرداران سپاه
2- شرکت در بعضی از جنگهای عصر عمر
1- استواری عمار در جانشینی و خلافت علی علیه السلام پس از پیامبر صلی الله علیه و آله و مقاومت در این راه
پس از بیعت اجباری حضرت، 12 نفر از جمله عمار، تصمیم به برهم زدن سخنرانی ابوبکر گرفتند و قبل از این کار،
گفتار پیامبر و صحابه دربار عمار
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله میفرمایند:
1- ان عماراً مع الحق و الحق معه، یدور عمار مع الحق اینما دار و قاتل عمار فی النار
(الغدیر، ج9، ص 25/ طبقات ابن سعد، ج 3، ص 187)
مرحوم علامه امینی در جلد 9 الغدیر پنج آیه را که در شأن عمار نازل شده، برشمردهاند:
1- الزمر/9: امن هو قانت آناء اللیل ساجداً و قائماً یحدر الاخرة و یرجوا رحمة ربّه (الغدیر، ج 9، ص 22)
خانواده یاسر از خانواده های اصیل اسلامی در مکه بود که در آغاز اسلام همگی به دعوت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم لبیک گفته ودر این راه متحمل شکنجههای شدید شدند وسرانجام یاسر و همسرش سمیه جان خود را در راه آیین توحید و در زیر شکنجههای ابوجهل وهمفکران او از دست دادند. عمار فرزند جوان آن دو در سایه شفاعت جوانان مکه وابراز انزجار صوری از اسلام، نجات یافت. خداوند این کار عمار را با آیه زیر بی اشکال اعلام کرد و فرمود: الا من اکره و قلبه مطمئن بالایمان .(نحل:۱۰۶) مگر آن کس که (به گفتن سخن کفر) مجبور گردد، در حالی که قلب او با ایمان آرام است.
وقتی داستان عمار واظهار کفر او به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم گزارش شد آن حضرت فرمود: نه، هرگز. عمار از سرتا پا سرشار از ایمان است وتوحید با گوشت وخون او عجین شده است. در این هنگام عمار فرا
رسید، در حالی که به شدت اشک میریخت. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم اشکهای او را پاک کرد ویاد آور شد که اگر بار دیگر نیز در چنین تنگنایی قرار گرفت اظهار برائت کند. (۱)